Sıradanlık; ortaya sıradışı bir şek koymadan vasatlıkla yetinmek vasatlığa biat etmektir.
Vasatlık ise; sıradışı başarılar yerine sıradanlığa boyun eğmenin adıdır.
Artık kaderimiz gibi sunulan makus talihi yenmek gerekiyor!
Çünkü!..
Türkiye yönetim sistemini değiştirdi, çok başlılığı ortadan kaldıran, tekli hükümet sistemine kapı aralayan Cumhurbaşkanlığı Hükümet sistemine geçti.
Burada amaç vasatlığı ortadan kaldırıp sıradışı dönüşüm ve gelişimlere kapı aralamak bir sıçrama tahtası oluşturarakkaybedilen onlarca yılı telafi edebilmek yeni kazanımlara bir fırsat penceresi açmaktı.
Çünkü bu ülkenin kaybedilen onlarca yılı telafi edebilmesi için başka çaresi de yoktu. Eğer Türkiye son 100 yılı telafi edip, ilk 10 ülke arasına girme iddiasında ise bu ülkeyi ‘’ yeniden inşa’’ etme çabası istikametinde bir‘’transformasyon” yani bir ‘’ kabuk değişimi’’oluşturacaksa bunu eski parlamenter sistemle gerçekleştirmesi vasat ve sıradan süreçlerle başarabilmesi mümkün değildi.
Mutlaka sıradanlığı ortadan kaldırırken sıradışılığa kapı aralayacak bir yürütme sisteme geçmesi gerekiyordu?
Neden mi?
Geçmişte şahit olduğumuz en uzunu 3,5 yıl en kısası 2 ay süren hükümet senaryoları, bir türlü kurulamayan koalisyonu pazarlıkları, bakanlık şantajları gibi sırtımızdaki kenelerden, kanımızı emen sülüklerden, ayağımızdaki prangalardan kurtulmak istiyorsak bunu yapmamız gerekiyordu.
Kuraldır. Mesela, etkisiz eleman olmak istemiyorsanız ‘’ 0’’rakamı ilgi alanımız olmamalıdır. İlgi alanınız 0 olursa o büyük hedefleri gerçekleştiremezsiniz geleceğin uzay teknolojisinde büyük idealler ortaya koyamaz, işaret edilen muhasır medeniyeti yakalayamazsınız.
Bilgi yerine hep yapılagelen klişeleri yani teamülleriöncelerseniz vasatlıktan öte gidemezsiniz.
Hep böyledir. Örneğin vasat idarecinin vasat çalışanı, vasat patronun vasat işçisi, vasat öğretmenin vasat öğrencisi olursa ortaya vasat bir kamu yönetimini, vasat bir şirket ve vasat bir eğitim sistemini çıkartır ve vasatlık bir ülkenin kaderi olur.
Vasatlığı ortadan kaldırmanın, sıra dışılığı yakalamanın yolu elimizde olan mevcutları en iyi şekilde kullanmak, kazanımlarımızı en iyi şekilde değerlendirmekten geçer.
Peki bizler elimizdeki değerlerimizi yeterince kullanabiliyormuyuz?
Çocuklarımız sadece bizlerin değil bu ülkenin kıymeti ve katma değeri…
Çocuklarımızı bireysel kazanım ve başarılarıyla değil ülkesel başarıları veya ülke için verebilecekleri katma değeri yüksek sonuç çıktısı ve güçlü ülke kriterleri için yön vermemizistikamet çizmemiz gerekiyor.
Eğer yeni nesli gelecek idealleri doğrultusunda büyük perspektifleri olan fikirlerle eğitir sıra dışı hedefler yüklerseniz yani hep sıra dışılıkla beslerseniz ülke olarak sıradışı bir sıçrama yaparsınız.
Eğer bunu yapamazsanız vasatlık ülkenin ve sistemin birerparçası haline gelir hiçbir şeyi değiştiremezsiniz. O zaman başkalarının yayından fırlayan ok misali senin değil başkalarının hükmettiği zemine düşer ancak onların amacına hizmet edersin.
Mesela, küresel rekabette önceden sizin adınıza belirlenmiş ‘’ kırık çöpü çeker’’ çekmek zorunda kaldığın kırık çöpü kaderinin öğrenilmiş çaresizliğinin bir parçası sayarsan millet olarak ülke düzleminde gelecekle ilgili birçok şeyi ıskalarsın.
Bugün ülke olarak çok iyiler ile iyileri ayrıştırarak büyük hedefleri tutturma gayretindeyiz.
Eskiden sıradanlığı ödüllendirirken, ‘’ durduk yere icat çıkarma’’ telkinleriyle sıra dışılığı öldürüyor, sıradışı başarıumutlarını yok ediyorduk.
Artık vasatın ötesinde tüm yetenek ve donanımlarıyla değerlerimizi ortalamanın üstüne çıkartarak geçmişte her alandaki vasatlıklarımızla, sıradanlıklarımızla yüzleşiyor geleceğe daha büyük geleceğe daha umutla bakıyoruz.
Geleceğe uzanmak için bunların çok daha ötesi bizim elimizde…
Bunun öncelikli ajandamız ‘’özgüven!’’
Referansımız ise on binlerce yıllık ‘’ köklü kadim geçmişimiz…’’