Osmanlı Benim İçin Ne İfade Ediyor?

Öncelikle belirteyim ki Osmanlı’nın benim için bir kutsiyeti yok. Osmanlı hayranı da değilim. Altı yüz yıllık Osmanlı tarihi içerisinde Osmanlı devlet kurumları Türk milletinin altı yüz yıllık siyasi tecrübesi olarak tabii ki tartışılabilir, eleştirilebilir, Cumhuriyet sistemi içinde tek partili şeflik döneminden çok partili sisteme geçildiği gibi Osmanlı sistemi içinde de kendini yenileme olabilir.

Mesela bu bağlamda kardeş katli ve evlat katlini örnek verebilirim. Bu uygulamanın bir haçlı iftirası olduğu ile ilgili bir makale gençlik yıllarımda okumuştum. Tartışmayı uzatmamak için var olduğunu var sayarak değerlendirmemi onun üzerinden yapacağım. İddiam şudur:

Cumhuriyet rejimi içinde yapılan yanlışlıklar, bu cümleden olarak küresel egemenlerle gerek derinlerde, gerekse legalitede kurulan mafya-devlet ilişkileri ilişkiler Kurtlar Vadisi’’ adı verilen dizide de on yıl boyunca anonim olarak işlenmiş Türkiye’nin sağının da solunun da devlet içindeki bu kirlenmeye sesi çıkmamıştır. Sesi çıkanların da zaten sonu Uğur Mumcu gibi oluyor.

Tüm bunlar cumhuriyet içinde oluyor. Peki şimdi tüm bunları gerekçe göstererek tüm olanların faturasını cumhuriyet rejimine kesmek ve’’ tüm bunlar cumhuriyet rejiminin başının altından çıkıyor. Öyleyse bu cumhuriyeti kaldıralım gitsin’’ demek ne kadar mantıklı ise evlat ve kardeş katlinden yola çıkarak Osmanlı’yı lanetlemek ve Osmanlı rejimine son verilmesini alkışlamak, dahası bunu bir iman haline getirmek de o kadar mantıklıdır.

Cumhuriyet rejimi içerisinde kirli ilişkiler varsa milletçe inisiyatif alır, devlet içindeki temiz eller, aydınlar, STK’lar toptan inisiyatif alarak devleti ve toplumu tüm kirlerden arındırır, yolunuza öyle devam edersiniz. Bunun için cumhuriyete sen vermek gerekmez. Aynı cumhuriyet için bu böyle olduğu gibi Osmanlı için de böyledir. Osmanlı sistemi içinde her ne yanlış yapılıyorsa devletin devamlılığı adına siz bunlara katlanmak zorunda değilsiniz. Ama katlanmak zorunda değiliz diye bu size Osmanlı rejimine son verme hakkını da vermez. Nasıl Cumhuriyet rejimini kirlerinden arındırmak suretiyle cumhuriyet zaman tünelindeki yolculuğuna devam ediyorsa ve bunu başka bir alternatifi yoksa Osmanlı’da da sistem alternatifsiz değildi ve içerde ilmiye, harbiye, mülkiye gibi tüm kurumlarda genel bir temizlik ve yenilenme ile  rejim öylece yoluna devam edebilirdi.

Şurayı iyi anlamak zorundayız: Osmanlı sadece Osmanlı hanedanından ibaret değildir. Bu cümleden olarak Ulusal Kurtuluş Savaşı üzerinden Osmanlı rejimini devirip yerine cumhuriyeti getirenlerin kendileri de harbiyeden, mülkiyeden, ilmiyeden gelen kadroları ile Osmanlı’ydılar. Dolayısı ile Osmanlı’ının güç kaybetmesini sadece hanedana ve saltanata bağlamak çok büyük bir haksızlıktır. Nitekim Osmanlı rejimi de dünyanın parlamenter sürece girmesi ile birlikte kendi içinde dönüşerek parlamanter sisteme geçmişti. Tıpkı İngiltere rejimi gibi. Bu gün İngiltere, rejimi krallık diye çağdaş medeniyete ayak uyduramamak ve akılda, bilimde, teknolojide Ortaçağ şartlarına dönmek diye bir sorun yaşamıyorsa aynı şey Osmanlı için de söz konusudur. Osmanlı’da parlamenter sistem vardı. Üstelik bu sistem azınlıklara da kendilerini temsil imkanı tanıyan bir sistemdi. Ama azınlıklar legal sistem içinde kendilerine tanınan özgürlükleri devleti ortadan kaldırmak isteyen terör örgütlerini himaye yolunda kullandıkları için ülke olağanüstü hal yaşamaktaydı. Sultan 2.A.Hamid’in meclisi feshetmesi onun diktatörlüğünden kaynaklı bir durum olmayıp sistemin içinde bulunduğu kriz nedeni ile geçici bir tedbirden ibaretti.

Kriz mevcut toplumsal yapının kendi içindeki çok yönlü çelişkilerden kaynaklanıyor ve tüm kesimlerin ülkenin işinde yaşadığı krizde payları varsa tüm olanlar hakkında rejimin kendisini ve hatta tek bir padişahı günah keçisi yapmaları akıl alır bir şey değildir. Nitekim bir evde problem evlatlardan kaynaklanıyorken kimse kendini sorgulamıyor ve tüm aile sorunların başı olarak babayı gösterip babanın aile reisliğine son veriyorsa o babanın gitmesi ile ailede sorunların bitmesini beklemek boş bir hayalden başka bir şey değildir. Nitekim saltanattan cumhuriyete geçişte de böyle olmuş ve Osmanlı sistemi içinde var olan toplumsal çelişki,çalkantı ve istikrarsızlık cumhuriyet içinde de aynen devam etmiştir.Osmanlıdan cumhuriyete geçişteki kurumsal değişikliklerin analiz ve sorgulamasını  ise yazıyı uzatmamak için burada geçiyorum.

Peki Neden Osmanlı?

Madem Osmanlı hayranı değilsin.Osmanlı’nın senin bir kudsiyeti yok.Osmanlı’nın sahip olduğu İslam anlayışının ne kadar Kur’ani kodlara sahip olduğu da tartışılır.Öyleyse neden Osmanlı diye diretiyorsun diye sorulabilir.Öncelikle belirteyim ki Osmanlı’da ısrar edişim Osmanlı’da doğru yanlış ne varsa sorgulamadan toptan aldığım ve onayladığım anlamına gelmez.

Osmanlı’daki ısrarımın bir ayağı siyasidir.Diğer ayağı ise fikridir.Ancak öncelikle Osmanlı deyince yanında Selçukluyu anmazsak olmaz.Osmanlı Selçuklunun devamı olmakla toplamda bin yıllık bir tarih demektir.Durkheim sosyolojisinde milletleri millet yapan etmenlerin başında dil birliği ve soy birliği kadar tarih birliğinin de olduğu görülür.Bu cümleden olarak İslam tarihi bütün Müslüman ulusların ortak tarihi olmakla hem Türk milletinin milli tarihi,hem de diğer dindaş milletlerle de bir ortak bağ oluşturması itibarı ile Müslüman uluslar arası bir dayanışmaya da esas olması bakımından çok büyük öneme sahiptir.M. 8. Ve 9. YY’lardan itibaren Arap yükselişinin düşüşe geçmesi ile İslam fütühatı Türklerin öncülüğünde devam etti ve Viyana kapılarına dayandı.Arapların dşüşünden sonra Haçlı saldırılarına karşı İslam alemini savunan güç olması itibarı ile Türkler ve dolayısı ile Selçuklu ve Osmanlı ile birlikte Türklük İslam aleminde ve İslam ulusları içinde hatırı sayılır bir saygınlık kazandı.Yavuzla beraber Hilafetin saltanatla bütünleşmesi belki halifenin seçimle gelmesi göz önüne alındığında haklı olarak eleştirilebilir ama meseleyi bir de hilafeti müzmin siyasi çekişmelerin üstüne çıkararak ona kalıcı bir istikrar getirmesi açısından da ele almak gerekir.Hilafet bu şekilde tüm ümmeti merkezi bir yapılanma etrafında birleştiren ve aynı oranda ümmet nezdinde saygınlığa sahip bir konuma evriliyor.Meclis-i Mebusan (parlamento)’la hilafet ve saltanat arasındaki iktidar paylaşımını hilafet ve saltanatın modern çağın kazanımlarını kendinde içselleştirmesi çağla uyumu olarak okumak en doğrusudur.

Sonuç olarak belirtmek gerekirse Osmanlı Türk milletinin kurucu liderliği etrafında kenetlenen Müslüman Uluslar Topluluğu demektir.Bu uluslar aynı inanç,tarih,kültür ve medeniyet aidiyetinde birleşerek aynı AB gibi,ABD gibi ,SSCB gibi uluslar üstü tek bir ulus olmuşlardır.Yani onlar da kendi ait oldukları inanç,tarih,kültür ve medeniyet çerçevesinde kendi ümmet yapılanmalarını oluşturuyorlar.Bunu yapmakla şimdi onlar gerici mi oluyorlar?Ortaçağ’a mı dönmüş oluyorlar?Elbetteki hayır.

Bu çok ulustan oluşan uluslar arası yapısı nedeni ile Osmanlı yaklaşık 20 000000 km2’lik zengin petrol ve doğalgaz rezervleri ile uluslar arası güç dengeleri açısından son derece stratejik öneme sahip bir coğrafyayı ifade ediyor.Cumhuriyet adına Osmanlı karşıtlığı yapmak ve Osmanlı hakkında redd-i mirasta bulunmak inanç,tarih,kültür ve medeniyet aidiyetlerimiz itibarı ile ortak bağlarımız olan bu coğrafyayı küresel emperyalistlerin insafına terk etmek ve onların yağma ve talan alanı haline getirmelerine göz yummak,rıza göstermek anlamına geliyor.Bu coğrafyayla inanç,tarih,kültür ve medeniyet aidiyeti itibarı ile hiçbir ortak bağı bulunmayan Amerika 10 000,İngiltere 5000 km.(bazıları ile 10 000 km) uzaktan gelerek bu coğrafyaları emperyal sömürü,yağma ve talan alanı haline getiren ABD,İngiltere,AB karşısında bu topraklar hakkında tarihten gelen ortak bağlarından feragat ederek  Türk milletini Anadolu’ya hapsetmek hangi akla,insaf ve iz’ana sığar?

Tabii ki bunları demekle yağız atlarımıza binelim,kılıçlarımızı kuşanalım ve bu coğrafyayı yeniden fethe çıkalım demek istemiyorum.Ama Türk milleti tarihten gelen saygınlığına dayanarak ortak inanç,tarih,kültür ve medeniyet temelinde İslam alemini isterse yeniden toparlayabilir.Bunun için o İslam coğrafyasından elini ayağını çekerek kendini Anadolu’ya hapsetme sendromundan kurtulmalıdır.Bu bir marifet değildir.Bu ülkü ve idealde emperyalizm ve sömürü bulunmuyor.Aksine bu küresel emperyalizm ve küresel sömürü düzenine karşı Türk milletinin tarihten gelen misyonuna bir geri dönüştür.Emperyalizm değil,emperyalizme karşı yeryüzünün ezilen halklarının savunulması misyonunun adıdır ki bunun Kur’ani karşılığı fetihtir:

 ’’Yeryüzünde fitne kalmayıncaya ve din tamamen Allah'ın oluncaya kadar onlarla savaşın!(Eğer zulüm ve saldırganlıklarına) son verirlerse şüphesiz ki Allah onların yaptıklarını çok iyi görür’’ (Bkz.Enfal/39,Bakara/193).

Yeryüzünde fitne fitne kalmayıncaya kadar demek kula kulluk ile egemenlerin zayıflar üzerindeki sultası son buluncaya tüm insanlık tamamen özgür oluncaya kadar demektir.

’’Size ne oluyor ki Allah yolunda ve ’Ey Rabbimiz!Halkı zalim olan bu kentten bizi çıkar ve katından bize bir veli ve bir yardımcı gönder’ diyen müstaz’af erkekler,kadınlar ve çocuklar için savaşmıyorsunuz?’’ (Bkz. Nisa/75).